De Wet huis klokkenluiders is vandaag (22 april 2016) gepubliceerd in het Staatsblad (2016, 48).

Deze wet verplicht de werkgever bij wie in de regel ten minste vijftig personen werkzaam zijn, om een procedure vast te stellen voor het omgaan met het melden van een vermoeden van een misstand binnen zijn organisatie.

De AFM heeft het volgende bericht op de website gepubliceerd in verband met kredietverstrekking voor telefoons. De telecomsector krijgt een redelijke termijn om aan de eisen op grond van de Wet op het financieel toezicht te voldoen.

Bron: AFM bericht 14-4-2016:

De regels voor kredietverlening aan consumenten blijven van toepassing op telecombedrijven die telefoontoestellen op afbetaling aanbieden. De telecomsector is er volgens minister Dijsselbloem niet in geslaagd een gedragscode voor te stellen die zowel voldoet aan de Europese regels voor consumentenkrediet als aan de mededingingswet. Dat heeft de minister per brief aan de Tweede Kamer laten weten.

De Hoge Raad had op 13 juni 2014 al bepaald dat telefoonkredieten onder de Wet op het financieel toezicht (Wft) vallen. Sinds het najaar van 2015 is op aandringen van de Tweede Kamer door de sector nagedacht over een gedragscode voor telecomkredieten, die zou kunnen leiden tot een vrijstelling van de Wft.

Bescherming van consumentenMobiele telefoons worden vaak in combinatie met een telefoonabonnement aangeboden voor een vaste prijs per maand. De looptijd is meestal 12 of 24 maanden. Dit betekent dat de kosten van de mobiele telefoon in deze periode worden afbetaald. Koop op afbetaling is een vorm van krediet. De aanbieder van dit krediet heeft daarvoor een vergunning nodig van de AFM. Hierdoor worden consumenten beter beschermd. De prijs van een mobiele telefoon is de afgelopen jaren flink gestegen. Hierdoor zijn vooral jongeren in problematische schulden gekomen.

Registratie van het kredietDoordat deze vorm van kredietverlening (koop op afbetaling van de mobiele telefoon) onder toezicht van de AFM valt, zijn er regels van toepassing. Als een consument de mobiele telefoon in meerdere termijnen wil betalen, moet bij een telefoon van meer dan €250 onder meer informatie worden ingewonnen over zijn of haar inkomen. Ook wordt gekeken of de consument al schulden heeft. Hierdoor kan kredietverlening op een meer verantwoorde wijze plaatsvinden. De consument moet door de telecomaanbieder duidelijk worden geïnformeerd over het telefoonkrediet en de kosten. De consument merkt dit doordat de kosten voor het krediet voor de mobiele telefoon apart vermeld worden. De prijzen van mobiele telefoons met en zonder abonnement worden hierdoor beter vergelijkbaar. Telefoonkredieten vanaf €250 worden geregistreerd bij het BKR of bij een alternatief stelsel van kredietregistratie (zoals Preventel).

OvergangstermijnZoals in de brief van de Minister aan de Tweede Kamer is aangegeven, zal de telecomsector een redelijke termijn krijgen om aan de eisen in de Wft te voldoen. De AFM zal deze termijn binnenkort vaststellen, waarbij zij rekening houdt met zowel de belangen van de telecomsector als de bescherming van de consumenten.

Via de link op deze pagina vindt u een bestand met veelgestelde vragen en antwoorden over het toezicht van de AFM op de koop op afbetaling van mobiele telefoons.

Uit een kamerbrief van 13 april 2016 blijkt dat het overleg met de telecomsector over het opstellen van een gedragscode niet heeft geleid tot een gedragscode en vrijstelling van de Wet op het financieel toezicht.

De Wet op het financieel toezicht blijft van toepassing op de telecomsector. De minister heeft aangegeven dat de AFM, voor zover nodig, zal kunnen gaan aansturen op de naleving van de regels die uit de Wet op het financieel toezicht volgen.

Dat de Wet op het financieel toezicht van toepassing is heeft een grote invloed op deze markt. Uitgangspunt is dat het verstrekken van een telefoon - waarbij die telefoon gedurende de abonnementsperiode (in termijnen) wordt betaald -  wordt aangemerkt als "krediet" in de zin van de Wet op het financieel toezicht. Hiervoor is in beginsel een vergunning nodig en er zijn diverse gedragsregels van toepassing.

Er zijn in dit verband twee belangrijk uitspraken van de Hoge Raad. Uit de eerste uitspraak bleek dat er sprake was van kredietverstrekking. De Hoge Raad heeft kort gezegd bepaald dat waar telecomaanbieders “gratis” telefoons in combinatie met een telefonieabonnement hebben aangeboden, er sprake was van (i) koop en verkoop op afbetaling in de zin van art. 7A:1576 e.v. BW; (ii) een krediettransactie in de zin van de Wck; en (iii) een kredietovereenkomst in de zin van art. 7:57 BW, voor wat betreft het onderdeel van de overeenkomst dat zag op de aankoop van de telefoon.

Uit de tweede uitspraak volgt wat de (civiele) gevolgen zijn. Dit komt erop neer dat de consument de telefoon terug zal moeten geven en dat de bedragen die voor de telefoon/het krediet zijn betaald niet door de consument verschuldigd zijn.

Het wetsvoorstel consumentenkredietovereenkomsten, goederenkrediet en geldlening (34442) is ingediend bij de tweede kamer.